Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

Γράμμα σ' ένα φίλο

Γράφει η Χριστίνα Ταράτσα

Φίλε μου,

Είναι δύσκολο να ερωτευτεί ένας άντρας μια γυναίκα που έχει το θάρρος να λέει λιγότερα απ’ όσα γνωρίζει και να καταλαβαίνει περισσότερα απ’ όσα φανερώνει στους άλλους. Η γυναίκα αυτή αιφνιδιάζει! Σαν γυναίκα λοιπόν κι εγώ, που αρέσκεται να πιστεύει πως γνωρίζει καλά το φύλο της, θα σου πρότεινα να μείνεις μακριά από όλη αυτή την ιστορία. Πώς γίνεται να θέλεις τόσο πολύ μια γυναίκα που αγαπά αλλόκοτα πράγματα, όπως τη μυρωδιά της θάλασσας, των βιβλίων, της βροχής; Που την ελκύει σαν μαγνήτης το διαφορετικό, το αόρατο και το άπιαστο… Που χαμογελά σε κάποιον όταν τον βλέπει να φοβάται…


Μείνε μακριά, φίλε μου. Η γυναίκα αυτή θα σε κάνει να αισθάνεσαι «μικρός». Ερωτεύσου καλύτερα κάποια που ξέρει να βάζει τη ζωή της σε «γυάλινα, διαφανή κουτάκια», που συμπεριφέρεται θηλυκά, όπως προστάζει η φύση της. Ερωτεύσου μια γυναίκα που είναι πάντα συγκεντρωμένη, που δεν αμφιβάλλει ποτέ, που δεν σιωπά γιατί θεωρεί, εσφαλμένα ή μη, πως η σιωπή είναι σοφία και γαλήνη και ποίηση. Στάσου πλάι σε μια γυναίκα που λέει εύκολα ναι, που συμφωνεί δίχως να αναρωτιέται...

Η γυναίκα που σκέφτεται ακατάπαυστα, είναι δύσκολη κι αλλοπρόσαλλη, φίλε μου. Επηρεάζεται διαρκώς από νέες ιδέες, αλλάζει απόψεις όταν οι συγκυρίες το απαιτούν, συγκινείται και θλίβεται με πράγματα και καταστάσεις που η «καλή» τα προσπερνάει. Αυτή η «έξυπνη», αν και αιθεροβατεί διαρκώς, έχει άποψη και θα σου «πετάξει» με το γάντι αλήθειες που, πίστεψέ με, δεν θα θέλεις ν’ ακούσεις. Και οι αλήθειες όταν λέγονται δίχως ανταριασμένες φωνές, είναι δύο φορές αλήθειες. Άσε που θα παθιάζεται με το τίποτα. Αμ, το άλλο, το γνωρίζεις; Θα σιωπά όταν οι άλλοι μιλούν και θα μιλά όταν οι άλλοι σιωπούν… Μπορείς, αλήθεια, να το αντέξεις; 

Εγώ, όμως, σου λέω να μείνεις μακριά από μια γυναίκα που ποτέ δεν ξέρει τι θέλει! Θα σου φανεί σαν «χάρτινη βαρκούλα» που λαχταρά να ταξιδέψει κάποτε σε ωκεανούς.