Το καλοκαίρι του Έλληνα

Γράφει η Φωτεινή Ψιρολιόλιου

Πεθαίνω για να βρω ένα παγκάκι βολικό που πάνω του να γέρνει η άγρια πικροδάφνη, που ατέλειωτη παρέα σου κρατά μες το λιοπύρι σαν διασχίζεις την αχνιστή άσφαλτο, καιρό του θέρους. Μα σαν τη βρεις σε κάμψη κλώνου ιδανική και πάντρεμα συνταιριαστό της πικραλής οσμής της με το ιώδι το θαλασσινό, ανοίγεις στέρνο διάπλατα κι αχόρταγα ρουφάς πάλι και πάλι θέλοντας το απόσταγμα να μείνει βαθιά στα σπλάχνα σου σαν ίαμα για τον καιρό που θα ‘ναι πια χειμώνας.

Έτσι να ορίζεται μπορεί ακόμη το καλοκαίρι των Ελλήνων: ήλιος ολόλαμπρος, θαλασσινή αρμύρα, παγκάκι, πικροδάφνη, ψηλώματα, φιδίσιοι δρόμοι που κυκλώνουν ομορφοίσκιωτα βουνά ή αντίστροφα αποκαλύπτουν θεαματικά και κλιμακωτά τις θαλασσιές βάθρες ή τα ανετότερα ανοίγματα σε χρώμα, σχεδιασμό κaι ανθρώπινη πρόσβαση. 

Φωτογράφιση χωρίς εκτύπωση

Γράφει η Φωτεινή Ψιρολιόλιου

Οι σειρήνες δεν χτυπούν ακατάπαυστα. Λειτουργούν σε χαμηλά ντεσιμπέλ γιατί δεν απευθύνονται στα εξωτερικά αισθητήρια. Στο επίκεντρο είναι το μυαλό και οι συνειδήσεις, όπου η βλάβη είναι ανήκεστη, η επαναφορά σχεδόν αδύνατη, η υποδούλωση αναίμακτη, ο πόλεμος ακήρυχτος.

Νιώθεις περήφανος για την ελευθερία επιλογής της αιχμαλωσίας σου, άγχεσαι μην σε ξεράσει το σύστημα και μείνεις εκτός και γραφικός. Αλλάζεις τα κανάλια της ενημέρωσής σου κάνοντας χρήση της στιγμιαίας επιλογής ή αποεπιλογής τους, ενώ είσαι παγιδευμένος σε ασελγή προπαγανδισμό και στην ηθικότερη απόκρυψη της αλήθειας.

Αναρωτιέσαι πως κάτι δεν λειτουργεί ορθά ώστε να μη συμμερίζεσαι την ευφορία που νιώθουν όσοι ανήκουν στην ιδιόμορφη κάστα, που κόπτονται να σε εκπροσωπήσουν σε πεδία και κέντρα λήψης αποφάσεων, που αντιπροσωπεύεσαι εσύ, ο πολίτης νούμερο.

Απ την άλλη, βιώνεις και πολύ καλά, ως ένα ακόμη υπέρτατο χρέος κάθε χρέος προς τη εφορία, νιώθοντας πως ελαφρώνεις κάθε φορά που την ασημώνεις ή μάλλον χρυσώνεις, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς την ευθανασία..

Έχεις αποδείξει πως μπορείς να καταπιείς τόσα μνημόνια και είσαι έτοιμος για πόσα άλλα ακόμη, κλείνοντας τη μύτη και καταπίνοντάς τα, σαν τα άθλια σιρόπια των παιδικών σου χρόνων.

Έπαιξες το ρόλο του γονιού που έκανε τη μετάβαση από το 80 και εντεύθεν, σε ένα χώρο που τελικά ήταν ένας υποτιμημένος παράδεισος, χωρίς τις γνωστές απαγορεύσεις και δέντρα μόνο του θεωρητικά « καλού κι ωφέλιμου».

Το δώρο της ψυχοθεραείας.

Μια γυναίκα μέσης ηλικίας που έβλεπα για ένα περίπου χρόνο, είχε χάσει τα περισσότερα μαλλιά της από την ακτινοθεραπεία που έκανε για έναν όγκο στον εγκέφαλο. Την απασχολούσε πολύ η εμφάνιση της και συχνά μιλούσε για το πόσο φρικτή θα την έβρισκαν οι άλλοι, αν δεν φορούσε περούκα. Τη ρώτησα πως νόμιζε πως θα αντιδρούσα εγώ. Πίστευε ότι κι εγώ, θα άλλαζα άποψη για εκείνη.

Τις επόμενες εβδομάδες, άρχισε να επεξεργάζεται το ενδεχόμενο να βγάλει την περούκα της στο γραφείο μου και σε μια συνεδρία, μου ανακοίνωσε, πως είχε φτάσει η στιγμή.

Κόμπιασε λίγο κι αφού μου ζήτησε να κοιτάξω άλλού, έβγαλε την περούκα και με την βοήθεια ενός μικρού καθρέφτη, τακτοποίησε τις τούφες, που τις απέμειναν. Όταν ξαναέστρεψα το βλέμμα μου πάνω της, ένιωσα ένα στιγμιαίο-μόνο στιγμιαίο όμως- σοκ για το πόσο γερασμένη φαινότανε αλλά γρήγορα ξανασυνδέθηκα με την ουσία του συμπαθητικού ανθρώπου που γνώριζα και είχα την φαντασίωση ότι περνάω τα δάχτυλα μου από τα λιγοστά μαλλιά της. Όταν με ρώτησε πως ένιωθα, της ανέφερα την φαντασίωση. Τα μάτια της, γέμισαν δάκρυα κι άπλωσε το χέρι της να πάρει χαρτομάντηλο.

Αποφάσισα να προχωρήσω ακόμη πιο πέρα.

«Θέλεις να το δοκιμάσουμε; Τη ρώτησα.

Η Ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία...

Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην Ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα Νέο Ελληνικά).

Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός.

Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας.

Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοιπου τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό.

Τα συμπτώματα τής κατάθλιψης στη κάθε ηλικία.

Kατάθλιψη, δεν εμφανίζεται σ' όλους τους ασθενείς με τα ίδια συμπτώματα. Άλλοι είναι θλιμμένοι, απελπισμένοι, απογοητευμένοι και κατακλύζονται από τύψεις και ενοχές, άλλοι μεμψιμοιρούν και γκρινιάζουν διαρκώς, άλλοι παραπονιούνται για πλήθος σωματικών ενοχλημάτων.

Μερικές φορές η διαταραχή εισβάλλει με ενοχλήματα από τη σωματική, κυρίως, σφαίρα, παραπλανώντας τους μη ειδικούς ιατρούς. Στη βαριά κατάθλιψη ο ασθενής βαδίζει αργά, σέρνοντας τα βήματά του, με τον κορμό κυρτό και τo κεφάλι σκυμμένο. Το πρόσωπό του αυλακώνεται από ρυτίδες.

Το βλέμμα του είναι ικετευτικό. Οι λέξεις εκφέρονται με δυσκολία, αργά, ψιθυριστά, άτονα. Οι χειρονομίες και η μιμική του προσώπου είναι περιορισμένες. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς, στους οποίους κυριαρχεί το άγχος, αγωνιούν, είναι ανήσυχοι, βαδίζουν διαρκώς τρίβοντας τις παλάμες τους και κάποιες φορές τραβώντας τα μαλλιά τους.

Ο ασθενής αισθάνεται θλιμμένος, στενοχωρημένος, άκεφος, απογοητευμένος. Ο ψυχικός αυτός πόνος είναι βαρύτερος από οποιονδήποτε άλλο σωματικό. Το άτομο συγκινείται εύκολα, αναλύεται σε λυγμούς με ασήμαντα ερεθίσματα (π.χ. μια εκπομπή στην τηλεόραση). Άλλες φορές, όμως, η λύπη που τον καταπλακώνει δεν μπορεί να εκφραστεί. «Δεν μπορώ ούτε να κλάψω», αναφέρει.

Δραστηριότητες, ασχολίες, ενδιαφέροντα με τα οποία χαιρόταν στο παρελθόν και τα απολάμβανε τον αφήνουν αδιάφορο, τον κουράζουν, τα αποφεύγει. Τα ευχάριστα γεγονότα τα παρακάμπτει, ενώ τα δυσάρεστα τα μεγεθύνει, ένα μαύρο πέπλο εξυφαίνεται γύρω από τη σκέψη του. Όλα φαντάζουν μάταια, τίποτα δεν τον θέλγει. Παντού αναδύονται εμπόδια και δυσκολίες ανυπέρβλητες. Νιώθει κουρασμένος, δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί, να θυμηθεί, να σκεφτεί και ν” αποφασίσει. Διαρκώς αναβάλλει. Η παραμικρή δραστηριότητα τον κουράζει, τη διεκπεραιώνει κοπιάζοντας υπερβολικά. Όλα «φαίνονται βουνό».

Παλιές αγάπες

Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης

Σαν τα δειλινά κάποιου καλοκαιρού πέρα στην άβυσσο της μνήμης. Θερμές, απαλές, δεσποτικές, αιώνιες. Ζωηρά κόκκινες.

Σαν τα χερούλια κάποιου γερού άλλοθι που επιμένει πως κάποτε υπήρξαμε ζωντανοί, αρεστοί και ικανοί να κινήσουμε τα μεγάλα αισθήματα. Nα γίνουμε κάτι για κάποιον.

Σαν τα όμορφα όνειρα απαλές, γεμάτες τρυφερότητα και νοσταλγία τροφοδοτούν κάθε ευγενικό συναίσθημα παιδικής αφέλειας και κάθε άλλο άδολης καλοσύνης και αποδοχής. Δεν μπορεί στο βάθος μας ήμασταν καλοί. Δεν μπορεί να κάνουμε τόσο λάθος…

Σαν τα τραγούδια τής παραλίας, τής φωτιάς, τα ειπωμένα σε παρέες τής εφηβείας που ποτέ δεν θα σμίξουν ξανά. Σαν τον σπουδαίο αυτό λόγο που τις κάνει τόσο σημαντικές ή τόσο απαραίτητες.

Ειλικρίνεια: Το υπέρτατο αφροδισιακό.

 

Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης

 

Πίσω από το παραβάν πολλά μπορούν να λέγονται και άλλα τόσα να εννοούνται. Πίσω από την ομίχλη τής σκέψης πολλά να θεωρούνται αυτονόητα και συγχρόνως τίποτα να μην εμπεδώνεται. Μέσα από μία ματιά πλείστα να αναμένονται και το παραμικρό να μη συντελείται…

Είναι όλες ετούτες οι αναμονές την κρίσιμη ώρα που ζητούν ευόδωση, ζωή, ανάσα. Όλες με αγωνία, με βαθιά αναγκαία θέληση, ειπωμένες στους κώδικες τους μυστικούς με ανάσες κοφτές.

Και το λάθος επιμένει να αντιστέκεται σθεναρά, καθώς μονάχα τα ανοιχτά μυαλά καταφέρνουν να σπάσουν τη περίμετρο ασφαλείας του και να περάσουν στον περιούσιο κύκλο του. Μονάχα εκείνοι οι ταπεινοί υπερέχοντες (και υπερέχουσες) βιώνουν την άγνωστη γλώσσα, των ματιών, τής στάσης του σώματος, τής κρυμμένης θέλησης, ως μητρική και ανταποκρίνονται. Και έπειτα όλοι οι παρτενέρ αυτών, ομιλούν για τον/την τέλειο εραστή/ ερωμένη, που στην ουσία εκείνος ή εκείνη δεν έκαναν τίποτα άλλο από να αποδέχονται με ειλικρίνεια όλα εκείνα που δεν παραβιάζουν-ξεθωριάζουν τα βαθύτερα πάθη τους, τα δικά τους τα θέλω και τους ανοιχτούς ορίζοντες των αποδοχών τους!

Το μυστικό ποτέ δεν ήταν κρυφό. Δεν ήταν καν μυστικό. Τίποτα δεν ήταν, αλλά έπρεπε πρώτα από όλα για να φανερώσει τους ‘’χαρακτήρες’’ του, να έχουν πρωτίστως πάψει οι ντροπές.

Ποιες ντροπές; Οι χιλιάδες και ίσως τα εκατομμύρια αυτών, για να μην προσθέσω και ακόμα περισσότερες και επάνω από αυτές και όλες τις ανυπόστατες αναστολές. (Για τις κυρίες η μπηχτή, οι οποίες οφείλουν να κρατήσουν την λέξη ‘’ανυπόστατες’’ και να πετάξουν όλα τα άλλα. Ευπειθώς αναφέρω προς απάλειψιν στρεβλών εντυπώσεων πως ο όποιος άντρας σταθεί ‘’εμπρός’’ σας, οριζοντίως ή καθέτως, πρωτίστως σάς έχει αποδεχθεί. Αυτό καλό θα ήταν, να μην το λησμονείτε. Όλα τα υπόλοιπα είναι δόλιες καλλιέργειες ενός νοός που νοσεί! Ηπίως μεν, αλλά δεχθείτε το, στο σημείο αυτό το μυαλό σας έστω ‘’νοσεί’’)

Ένα ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ τεστ προσωπικότητας!!!

Μαρτίου 17th, 2014 | Author: Focus M

 

Ποιά  είναι τα απωθημένα σας;

  Αυτό  το τεστ σχεδιάστηκε τον 19ο αιώνα από τον Ούγγρο ψυχίατρο Ζόντι (Szondi) – γι” αυτό και οι φωτογραφίες που το συνοδεύουν, καθώς και η ορολογία που  χρησιμοποιείται είναι εκείνης της εποχής.

Μ” αυτό προσπαθούσε να διερευνήσει τις  βαθύτερες παρορμήσεις (τα απωθημένα) ενός προσώπου, βάσει της συμπάθειας ή της  αποστροφής που του προκαλούσαν οι συγκεκριμένες φωτογραφίες ψυχοπαθών.

Το τεστ  στηρίζεται στη γενική αντίληψη ότι τα χαρακτηριστικά που μας ενοχλούν  περισσότερο στους άλλους, είναι εκείνα, που σε κάποιο πρώιμο στάδιο της ζωής  μας, μας προκάλεσαν αποστροφή σε σχέση με τον εαυτό μας – γι” αυτό και τα έχουμε  απωθήσει.

Απώθηση:Σύμφωνα με τη ψυχαναλυτική αντίληψη, είναι ο πιο σπουδαίος ψυχολογικός  μηχανισμός άμυνας που διαθέτουμε. Η πιο σημαντική λειτουργία, είναι ότι μας  κάνει να μεταθέτουμε στο ασυνείδητο (άρα να σπρώχνουμε στη λήθη) πράγματα που θα  μας ήταν δυσάρεστα ή θα μας προκαλούσαν άγχος, αν υπήρχαν σε συνειδητό  επίπεδο.

Άρνηση:Αποκαλείται η ψυχική διαδικασία, κατά την οποία αρνούμαστε απόλυτα τις βαθύτερες  παρορμήσεις μας (δηλαδή πράγματα που θέλουμε πάρα πολύ), υιοθετώντας την ακριβώς  αντίθετη από αυτές συμπεριφορά.

Εξιδανίκευση:Αποκαλείται η διαδικασία μετάθεσης (μεταφοράς) των απωθημένων μας σε επιλογές, καταστάσεις ή συμπεριφορές που είναι κοινωνικά αποδεκτές ή χρήσιμες, όπως οι  καλλιτεχνικές δραστηριότητες, τα χόμπι, η επιλογή επαγγέλματος, ανώδυνες μικρές  συνήθειες κλπ.

Οδηγίες:Κοιτάξτε προσεχτικά τα πορτρέτα των οχτώ αυτών -περισσότερο ή λιγότερο  συμπαθητικών- ανθρώπων και διαλέξτε εκείνον που δεν θα θέλατε με κανένα τρόπο να  συναντήσετε νύχτα, μέσα στο σκοτάδι, γιατί η όψη του σας προκαλεί αποστροφή ή  και φόβο. Μετά διαβάστε το κείμενο που αντιστοιχεί στον αριθμό της φωτογραφίας  που διαλέξατε.

Η ακαταμάχητη δύναμη του πορνό

Γιατί ο νους μας σαγηνεύεται στη θέα «ακατάλληλων» ερωτικών σκηνών;

Ολο και μεγαλύτερος αριθμός ατόμων -ανδρών και γυναικών, ενηλίκων αλλά και ανηλίκων- περνά τις νύχτες του καθηλωμένος μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή ή τηλεόρασης, παρακολουθώντας με ακόρεστη ηδονοβλεπτική βουλιμία ερωτικές σκηνές από πορνοταινίες ή «ζωντανό» διαδικτυακό σεξ. Υπάρχει, άραγε, κάποια επιστημονική εξήγηση γι' αυτό το ασίγαστο «οφθαλμολαγνικό» πάθος, και ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ ανδρών και γυναικών στην εκδήλωσή του;

Κάποτε υπήρχε μόνον η απαγορευμένη ερωτική λογοτεχνία με τις άκρως αποκαλυπτικές γκραβούρες που τη συνόδευαν. Κείμενα και εικόνες πολύ συχνά τεράστιας πολιτισμικής και επιστημονικής αξίας, αφού δεν αποσυνέδεαν καθόλου την ερωτική διέγερση από την αισθητική απόλαυση.

Κατόπιν ήλθαν τα πιο χυδαία «αυστηρώς ακατάλληλα» περιοδικά και οι κινηματογραφικές ταινίες: κακόγουστα βιομηχανικά προϊόντα μαζικής παραγωγής που, όμως, γνώρισαν και εξακολουθούν να γνωρίζουν απίστευτη επιτυχία.

Στις μέρες μας, ωστόσο, η μαζική επιτυχία και η ασύλληπτη διάδοση ανάλογων πορνοπροϊόντων θα έπρεπε να θεωρείται περιττή και εντελώς παράλογη. Ποιες ανάγκες, αλήθεια, μπορεί να εξυπηρετεί η πορνογραφία σε μια εποχή πλήρους ερωτικής απελευθέρωσης και απενοχοποίησης των περισσότερων σεξουαλικών πρακτικών -ακόμη και εκείνων που μέχρι χθες καταδικάζονταν ως μη φυσιολογικές «διαστροφές», π.χ. στοματικός, πρωκτικός ή ομοφυλοφιλικός έρωτας;

Μια κοινωνιολογίζουσα «εξήγηση» της φαινομενικά παράλογης διάδοσης της πορνογραφίας στις μέρες μας τείνει να ενοχοποιεί αποκλειστικά την επίσημη πουριτανική και απαγορευτική στρατηγική που υιοθετούν οι σύγχρονες κοινωνίες, για να αντιμετωπίζουν τέτοια «βδελυρά» και «ψυχοδιαβρωτικά» προϊόντα. Πρόκειται αναμφίβολα για μια κοντόφθαλμη, υποκριτική και σεξοφοβική στρατηγική, η οποία, επιπροσθέτως, αποδεικνύεται και εντελώς αναποτελεσματική.

Απαλλαγείτε από τον θυμό σας

Ο θυμός είναι ένα έντονο συναίσθημα πάθους, προκαλούμενο συνήθως από κάποια ταραχή, προσβολή ή άρνηση. Ως αποτέλεσμα μπορεί να είναι η αντεκδίκηση(που μπορεί να καταλήξει σε κάτι μοιραίο) ή η σιωπή. Γενικά οι συνέπειες που μπορεί να υπάρχουν είναι ψυχικές (όπως οι ενοχές) ή σωματικές (όπως ένα καρδιακό επεισόδιο).

Ο καθένας μπορεί να θυμώσει – αυτό είναι εύκολο. Αλλά το να θυμώσει κανείς με το σωστό άτομο, στο σωστό βαθμό και στη σωστή στιγμή, για τη σωστή αιτία και με το σωστό τρόπο – αυτό δεν είναι εύκολο. Αριστοτέλης

Το να κρατάς το θυμό μέσα σου είναι σαν να αρπάζεις ένα καυτό κάρβουνο με την πρόθεση να το πετάξεις σε κάποιον άλλο. Αλλά τελικά εσύ είσαι αυτός που καίγεται. Βούδας

Η γένεση του θυμού
Το κίνητρο του θυμού είναι η αίσθηση του κινδύνου. Η αίσθηση αυτή δεν προέρχεται τόσο από την απειλή κατά της σωματικής ακεραιότητας, όσο από μια συμβολική απειλή της αυτοεκτίμησης ή της αξιοπρέπειας του ανθρώπου. Μια προσβολή, ένας «άδικος» ή βίαιος εκφοβισμός, ο εξευτελισμός, η απογοήτευση από τη μη επίτευξη σημαντικών στόχων, ξεκινούν συνήθως τη διαδικασία του θυμού. Η κατάσταση αυτής της συναισθηματικής εγρήγορσης, που οφείλονται σε ένα τέτοιο γεγονός, η οποία είναι και η βάση για όλο και μεγαλύτερη αντίδραση σε ανάλογα ερεθίσματα, μπορεί να διαρκέσει για ώρες ή και ημέρες ή και χρόνια. 

Μουσική εναντίον ψυχικών διαταραχών

ΓΛΑΣΚΩΒΗ: Η μουσική μπορεί να συμβάλει στη θεραπεία συγκεκριμένων ψυχικών ασθενειών και ψυχοσωματικών διαταραχών, εκτιμούν αμερικανοί και σκωτσέζοι επιστήμονες, οι οποίοι ζητούν από τους ασθενείς τους να ακούνε συγκεκριμένα μουσικά κομμάτια. Π.χ., ο Μπετόβεν θεωρείται κατάλληλος για την αντιμετώπιση κρίσεων πανικού, οι Ρink Floyd για την κατάθλιψη, ενώ η τζαζ γενικά θεωρείται το πλέον «θεραπευτικό» είδος μουσικής.

Επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης χρησιμοποιεί ένα μείγμα ψυχολογίας και ακουστικής μηχανικής προκειμένου να εξακριβώσει κατά πόσον η μουσική μπορεί να κρύβει τη λύση πολλών ψυχολογικών παθήσεων. Αναλύουν τους στίχους, τους τόνους, ακόμη και αυτούς που κρύβονται πίσω από διάσημα ροκ και ποπ τραγούδια.